Önyargılar Hakkında

[Borastus]

Evet artık gerçekten bazı olayları zor anlıyorum. Anime seyrettiğim için dalga geçen, küçük gören epey kişi oldu. Bende alıştım baya aslında çokta umrumda değil. Yani o kişi ne derse desin ben kendimi değiştirmeyeceğim sadece onun için üzülüyorum.
Aslında bu durumu biraz olsun anlıyorum. Küçük bir çocuk olduğu zaman "televizyonda bir çizgi film açta izlesin" diyen bir toplumuz. Ama animelerin bu çizgi filmler gibi olmadığını anlatmak bazı kişilere olanaksıza yakın.
Ama beni son günlerde olan olaylar beni hayretler içerisinde bıraktı. Eve birkaç misafir gelmişti bende bir süre sonra odama gittim. Birkaç akraba odama gelmişti bende birkaç japonca şarkı açmıştim bu arada. Daha ilk mısra okunuyordu ki dedikleri şu " nesini seviyorsun bunları" ve "sanki anlıyormuş gibi dinleme". Sanki ingilizce olsa bütün dediklerini anlıyacagım ( ingilizce bilsemde şarkıların tek cümlesini yakalayamıyorum nedense ).Sadece tek bir cümle okunduğunu tekrar edeyim. Ve garip bir şekilde bu olay birçok kez tekrarlandı ( aslında bilerek şarkı açmaya başlamıştım biri odaya gelince). Yani olay önyargıyı da geçmiş bana göre:
Tanıdık geliyor mu >> Hayır >> O zaman kötü.
İngilizce'yi de bizden, geri kalan herşey kötü bazıları için.

İkinci olay ise baya bir tanıdık. Film DVDsi hazırlıyordum bir arkadaşıma. Yer artınca bir anime filmi koydum ( Byousoku 5 cm ). Ki kendisi birçok romantik filme 5 basar. Arkadaşta romantik filmleri çok sever. Ama bunu duyunca " abi ben gerçek aşk istiyorum o ne öyle çizgi onlar" deyince gene önceki anlattıklarım aklıma geldi.
En sonunda bu gün düşünüyorum acaba bende böyle birisini terslediğim oldu mu. Acaba çok sevdiği bir şeyi sadece bana uzak olduğu için tersledim mi diye. Eminim yapmışımdır, aklıma gelen şeyi genelde söyleyen bir insanım çünkü.
Neyse artık daha dikkatli olacağım, bu da bana iyi bir ders oldu aslında.

[Shiniko]

Sadece sen değil, eminim ki herkes yaşıyor bunları Borastus-san. Önemli olan bu gibi olayları yaşadığında verdiğin tepki ve yola devam etmek. Benim için de aynı olaylar sürekli tekrar ediyor, neyse ki ailem biraz anlayışlı çıktı. Asya'ya özgü bir şey gördükleri zaman "Aha! Seninkiler çıktı!" deyip beni rezil etseleri, dalga geçseler bile en azından "Sevme şunları." deyip üzerime gelmiyorlar. Bu durumda yapılabilecek 2 şey var.
1-)Hiç aldırmazsınız zamanla unutulup gider (ne kadar sürse bile bu taktiği uygulamak zorundasınızdır.)
2-)Zorla da olsa onlara animenin ne demek olduğunu, neden sevdiğinizi anlatmaya çalışırsınız. Ki çok zor bir tercihtir bu. Eğer cidden çok sabırlıysanız başarılı olabilirsiniz.
Demek istediğim o ki bu olaylar karşısında verdiğimiz tepkiye bağlı olarak belki çevremizdekiler de sevmeye başlayabilir ya da iyice nefret eder. Ama bence onların ne düşündükleri hiç önemli değil, ben kendime yeterim.

[Ryoko Yoichi]

İnsanlar bilmedikleri şeyleri anlıyamazlar.Aynı olay benimde başıma geldi.Ben yani animeleri severim ama asla ben animeciyim ben normal filmleri sever diye bir şartlandırmam olmamıştır.Benim heycan ,komedi,aksiyon ,romantizim gibi ihtiyaçlarımı karşıladığı sürece herşeyi izlerim.Hep dediğim gibi sizin televizyondaki çöpçatanlık programlarınızı izlemeyi red ediyorum.Benim için kaliteli olması gerekir ve çoğu animede bu kalitededir.O yüzden animeleri daa çok izlerim.

İkinci olarak fazla yayınlanmıolar.Örneğin arkadaşa soruyorum anime severmisin cevap bu

-Abi Avatarı çok severim ama animeler bana göre değil

[Borastus]

Aslında demek istediğim insanların anime sevmemesi değil, sonuçta herkes beğenmek zorunda da değil. Ama insanların bilmeyip kötü demesi. İzlemeden, tanımadan red etmesi.Mesela bende "Coffee Prince" diye bir dizi vardı arkadaşla anlaştık bir anime birde bunu izleyecektik. Ben baştan beğenmeyeceğim diye izledim gerçekten çok sıkıldım. Sonra diziyi gerçekten hoşuma gitti ve neden beğenmediğim çok mantıksız geldi sonradan.Ryoko aslında tam dediğim şeye örnek vermişsin insanlar bilmiyorlar ama genede beğenmiyorlar:D . Yorumda bulunan arkadaşlara teşekkürler.

[Akuma_Blade]

İnsanların ne kaybettiklerinin farkında olmaması umurumda değil, anlatılarak değil yaşanarak anlanacak birşey ve bırak bu tür seyirlere vakit ve birikim ayırmayı, yılda 1-2 kitabı bile zor okuyan bir toplum olduğumuz düşünülürse anlatacak birşey kalmıyor (adam alkollü iken havaya ateş açıyor ve adama ceza olarak kitap okuma cezası veriyorlar, adam hakime yalvarıyor, "her ceza olur ama kitap olmasın!" ceza sonrası adamla röportaj yapılıyor "Allah düşmanıma bile vermesin" diyor)

ben babamla yada bir iş arkadaşımla death note'un beyin fırtınalarından , Gundam'ın bağlayıcılığından yada Full MetalPanic'in Butch Cassidy and Sundance Kid'den Otostopçunun Galaksi Rehberi kitaplarına değin uzanan referans gösterme başarısından bahsedemem çünkü bu sorun toplumumuzun okurluk, aydınlık oranından kaynaklanıyor. Çabalamadım mı sanıyorsunuz? Ben de işyerinden birisine Advent Children filmini verdim ertesi gün " 5 dk izledim bıraktım , çizgi film vermişsin bana!" dedi. Ki bunlar Shrek'e filan gülen insanlar.

Sözün bittiği yer ile ilgili bir konu... Uzatmak yersiz.

[cynthia]

Benim annem de pek beğenmez hatta TVde uzakdoğu filmi görünce "Japon mu bunlar baksana" falan der bana. Ama animeleri İngilizce izlediğimden, mangaları da İngilizce okuduğumdan (tercih meselesi), annem de İngilizce öğretmeni olduğundan bu konuda beni destekler. Çeviriyi bile.

[Voodoo_Baby]

Benim annemde artık fena halde alıştı. Zaten ben küçükken birlikte candy candy(şeker kız candy) seyrettiğimizi bilirim. Kendide sevdiği için "kazık kadar oldun" muhabbeti bizde geçmez. Ama tek alıştıramadığım şey tv'de gösterilen 0-7 yaş arası çizgi filmleri ya da animeleri gördüğünde eğer ben o odadaysam açar izleyeyim diye. Fena uyuz olurum anne bu ne sen çocuk musun derim Yada pokemon tarzı animeler başlar seninkiler çıktı der. Benim izlediklerim böyle değil der kaşımı çatar odama giderim.Yani bizim evdede kabullenildiği halde uyuzluk oluyor Bu arada bir kaç kere annemi sabah sabah tv'de çizgi film izlerken bastım laf aramızda

Arkadaşlarımda alıştı artık. Ne zaman bize gelseler pc başında anime izliyor olduğum için birşey demiyorlar. Onlarıda Dramalara alıştırdım. Birlikte japon dizileri seyrediyoruz. Kısaca çok beter bi durumda değilmişim demekki.

[gundamaster]

İnsanlar çok fazla önyargılı oldukları için kim ne izlemiş neyi sever ya da bunda ne bulur diye düşünmüyor. Hemen bir hüküm veriyor anlamadan dinlemeden ya da anime açısından izlemeden. Durum böyle olunca da " Ya bu çocuk işi, baksana çizgi karakterler bunlar. Bunlarda ne buluyorsun" diyalogları ile karşı karşıya kalıyoruz.
Halbuki herkes birbirinin düşüncesine karşı saygılı olsa ve bir şans verse bu tür diyaloglar hiç yaşanmayacak. Bizler hep birilerini eleştirme çabasındayız.
Ben de birçok anime bilmeyen kişiye bu klültürün aslında ne kadar köklü olduğunu ve bu sanatın ne kadar da orijinal olduğunu anlatmaya çalıştım. Ama bunu kendime bir misyon belirlemedim sadece karşımdakilerinde benim animelerden aldığım zevki almasını bu dünyayı yaşmasını istedim. Kimileri sevdi kimileri sevmedi. Herkes ilgi duyduğuna yönelir zaten.
İnsanları birşeye yönlendirmektense, kendilerinin birşeylere yönelmesini görmek daha mantıklı.

[FindaSoul4$ale]

Bu sadece anime ye olan bir çeşit alakasızlık sorundan kaynaklanmıyor ki.Bize yabancı gelen herşeyle bir kavga, mücadele halindeyiz.Aman hayatımıza girmesinler telaşı.
Ki insanın bir konuda eleştirel, ciddi bir derinliği olan fikirler belirtebilmesi için gerçekten de fikir sahibi olması gerekir.Bu bilinç de yoksa; eh Ayşe Teyze de Rıza Amca da çıkar hayatlarında hiç tatmadıkları, ya da bir kere göz ucuyla baktıkları, yarım yamalak duydukları,kendilerinin olmayan düşüncelerini zehir gibi salarlar üstümüze.Biz de moralimizin bozulduğuyla kalırız.
Bence bu olaydan alacağın en güzel ders, hayattaki herhangi birşeye önyargıyla yaklaşma lüksünü kendine yasaklamandır.