F.E.A.R

[!Sweet Cat!]

Platform: PC
Tür: Action [First-person, Modern, Taktik, Shooter, Korku]
Multiplayer: Var [Internet, LAN]

Yayıncı: Sierra
Yapımcı: Monolith
Çıkış Tarihi: 2005 Ekim

2004 yılı Half-Life 2, Doom 3, Far Cry ve Unreal Tournament 2004 gibi FPS şaheserlerini içeren önemli bir yıldı. Bu oyun bombardımanının sona ermesiyle 2005 yılında kapı sonuna kadar açıldı ve oyun piyasasına taze kan olarak Monilith'in F.E.A.R'ı düştü.

Oyun, gizli dosyalarla ilgilenen S.W.A.T benzeri bir askeri bölük üzerine kurulu. Bu garip grup çok kısa bir sürede terorist takımını yok ederek bir uzay havacılığı hizmetini devralır. Bu seneki senaryo sizi aksiyonun içine katarak, geçen sene E3'te gösterilen demonun bıraktığı yerden devam ediyor.

Demo midesi hassas olanlar için pek de uygun olmayan bazı tüyler ürpertici sahnelerle başlıyor. Birkaç muhafızı öldürdükten sonra düşman grubun lideri zavallı kurbanının üzerinde bir çeşit ameliyat yapmaya girişir ve ardından kurbanın kanla kaplanmış yüzünü daha yakın bir görünüş için güvenlik kamerasına doğru çevirir. F.e.a.r kan öğeleri içermesi bakımından oldukça cömert, her seferinde bir insandan çıkması imkansiz olan tonlarca kan görebilmemiz mümkün.
Bu kısa oyun içi görüntünün ardından kendimizi F.E.A.R. (First Encounter Assault and Recon) karargahında buluyoruz. FEAR sıradan bir anti-terrörist timinden çok genel olarak paranormal vakalar ile ilgilenen bir askerler birliği sayılabilir.

İlk olarak bölüm şefimiz, bize fabrikanın klon üretimi yaptığından ve bu isyanın bir tür klon ayaklanması (maalesef bu sefer Sithlerin parmağı yok bu isyanda) olabileceğinden bahsediyor. Şefin ve takım arkadaşlarının yaptığı bir dizi konuşmanın ardından herkesin gözü kameraya dönüyor ve işe alınan üstün başarılı çaylak askerin denenmesine karar veriliyor. Eğer benim gibi ağzı açık bir şekilde modellemeleri, doku detaylarını seyretmeye dalmışsanız, oyundaki inanılmaz etkileşimi, hiç bir zaman sadece bir kamera açısı veya ateş eden bir nokta olmadığınızı ilk defa bu noktada görüyorsunuz. Ve hemen ardından daha açık kalmış ağzınızı kapatmaya bile fırsat bulamadan görüyoruz ki, herşeyin insan üstü olduğu böyle bir ortamda siz de pek sıradan sayılmazsınız. Üzerimizde değişik deneyler yapılmış ve reflekslerimiz sıradan bir insanın sahip olamayacağı kadar güçlendirilmiş.
Bu güzel girişin ardından, fabrika yakınlarına bırakılıyoruz ve oyunumuz başlıyor. Düşmanlarımızla ilk karşılaşmamız öncesinde merdivenlerden tırmanma, eğilme ve zıplama gibi oyunun temel hareketlerini öğreniyor ve fabrikaya ilk adımızı atıyoruz. Girilen ilk karanlık ortamda bizi küçük bir kız karşılıyor. Ne bizim, ne de takımımızın hakkında hiç bir şey bilmediği bu küçük kızın burada ne aradığı bir muamma olsa da, bu garip isyanın öncüsü olduğu neredeyse kesin gibi. Bu hanım kızımızın yapabildikleriyle ilgili fikrimiz az, adamımızı pek umursamadığından olsa gerek onu öldürme zahmetine bile pek girmiyor.

Fabrika her ne kadar bu çıkan isyandan önce de iyi korunuyor olsa da, şu an neredeyse bir orduyu bile paramparça edecek kadar insan ve ateş gücüne sahip. Tek bir insanın bunca zorluğu aşıp kontrolü ele alması kulağa imkansız gelebilir, ancak daha önce de belirttiğim gibi biz sıradan bir asker sayılmayız. Üstün reflekslere sahibiz ve bu sayede matrix serisinden hatırlayacağımız türden bir yavaş çekim moduna giriyor ve hem kısa sürede daha isabetli ve seri atışlar yapabiliyoruz, hem de ortaya çıkan yıkımın uzun uzun zevkini çıkartabiliyoruz. Henüz yapmayı başaramasam da, atılan el bombalarını havada vurabilmek, ve çevredeki objeleri rakiplerimize karşı kullanmanın da yapabileceklerimizin arasında olduğu rivayetleri mevcut.

Böyle bir fabrika'da sayısız silaha rastlamasak sanırım pek mantıklı olmazdı. Demoda Plasma Rifle veya Rail Gun gibi aşırı yüksek teknolojili silahlara rastlamak pek mümkün olmasa da, genel ekipmanımız ve silahlar günümüz teknolojisinin çok üzerindeler. Her silah serillik ve tepki gücü bakımından diğer silahlardan farklı bir yön çiziyor. Oyunda hiç bir silahın güçlü olduğunu söylemenin pek bir mümkünatı yok.